Nu volg ik die blog al een jaar of drie en heb van schrijver Ruud al heel wat opgestoken waar het olijfbomen onderhoud betreft. Ruud maakt wijn en olijfolie van de druiven en olijven uit eigen gaard.
Veel werk en ik bewonder zijn enthousiasme en doorzettingsvermogen. Dus toen ik de link zag staan om gratis toegang te krijgen voor gastronomie 2012, waar hij een stand heeft, was ik meteen te porren.
Toen ik eenmaal in de jaarbeurs was begon mijn kokshart sneller te slaan. Overal stands met de meest exquise wijnen, oliën, hammen, worsten, zoetigheden etcetera.
Nu ben ik, volgens de Chinese dierenriem, geboren in het jaar van de hond. Niet dat ik daar in geloof maar één ding herken ik wel en dat is dat ik mijn voedsel als een hond naar binnen werk. Ik schrok, kauw nauwelijks en proeven? Eten doe ik eigenlijk meer werktuigelijk, het is nodig en mijn motto is: the vetter the better.
Vanmorgen ging het over proeven, dus dat vroeg om een aanpassing in denken.
Ik begon bij Ruud (www.terrapersonas.com) met een witte wijn, niet mijn favoriete kleur maar als ik er even de tijd voor neem en de smaak op me laat inwerken proef ik van alles en vind ik hem lekker.
De kennis die ik heb opgedaan in de 10 jaar dat ik in een fabriek voor smaakmiddelen heb gewerkt komt dan weer boven. Ik ben daar uitgebreid getraind om afzonderlijke smaken te herkennen. Daarna drie heerlijke rode wijnen en....voor mij geheel nieuw: olijfolie proeven. Wat een verschil met de supermarkt olie. Ik herkende een bittertje en een beetje peper maar ook de smaak van chlorofyl. Zeg maar de geur van vers gemaaid gras. Dat laatste klinkt de meesten waarschijnlijk
niet als een heel lekker maar het is een natuurlijk onderdeel van natuurlijke levensmiddelen en wordt vaak exta toegevoegd om de smaak te versterken.
Het was heel leuk om Ruud eens in levende lijve te zien en te spreken en ik wens hem dan ook veel succes met zijn bedrijf toe.
En omdat ik toch op de beurs was heb ik uitgebreid sherry geproefd, in mijn beste Spaans natuurlijk. En wat bleek "We leveren ook aan Casa Luque in Nerja". Een reden om eens naar dat restaurant te gaan.
Ook nog bij Sabor Puro langs geweest voor turron en olijfolie. Ook daar een leuk gesprek met de Nederlandse eigenaresse die in de Alpujarras woont. (info saborpuro.nl)
Kortom, een leuke, leerzame en snoeperige dag gehad.
De Chinese dierenriem heeft geen schildpad maar ik zou toch eens kunnen kijken, zeker wat eten en proeven betreft, om wat meer op dat dier te lijken.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten