Het gezamenlijke antwoord op onze laatste vraag van de dag was: het zingen in Arnhem.
Omdat er teveel is te vertellen over deze dag, voor een blog zullen het er een stuk of twee, drie worden.
Het was een goed gevulde dag gisteren. Van twaalf tot twee zingen met Nootzaak in de Oud-katholiekekerk en van twee tot vier met Blair in de Remonstrantsekerk, beiden in Alkmaar.
's Avonds werden we in Arnhem verwacht om een lied te zingen voor een vriendin, tevens eigenaresse van ons Nijmeegsevierdaagselogeeradres. Zij werd 50.
Met twee concerten zat de dag al behoorlijk vol dus het reisje naar Arnhem had wat ons betreft ook op een andere mogen komen.
Maar.... het kwam ook goed uit want we konden kiezen uit 15 goed ingestudeerde liederen.
We kozen voor: Niet meer naar beneden gaan van Mezza Luna. Ik zing de solo en Rick zou in zijn eentje de background vocals voor zijn rekening nemen. Dat laatste was misschien wat hoog gegrepen, zeker omdat we dit niet hadden uitgeprobeerd.
We begonnen voortvarend maar door het wat improviserende achtergrond koor (lees Rick) kreeg ik een volledige blackout waar het de tekst van het tweede couplet betrof.
En daar sta je dan.
"Senior moment?" werd er al geroepen, toen doordrong dat het volgende deel wel wat lang op zich liet wachten.
Ik keek Rick vertwijfeld aan en siste" help effe met de tekst"
Ik heb geen idee. Ik zing alleen doe da.
En omdat er weinig dingen leuker zijn dan om even te kijken achter het zorgvuldig opgebouwde masker van iemand werd er hartelijk gelachen. Want bloter dan op zo'n moment kan je bijna niet zijn. Het was beslist komisch om met zien.
En nadat ik me snel herstelde van mijn ongemakkelijke gevoel kon ik lachend zeggen: Sorry. Het tweede couplet zit er niet in. Onder een daverend applaus konden we terug naar ons tafeltje.
Het is wat Olaf zegt: zingen doe je, met plezier, voor jezelf.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten