Schoenen

Zaterdag zijn we naar Hoorn gewandeld, bleven daar overnachten om vandaag weer terug te lopen.

Het was gisteren warm en zonnig. Een heerlijke combinatie als je in je hangmat ligt. Maar wandelend met de wind in de rug of in de luwte van een dijk wordt het dan best even zwaar.
Ik voelde onder twee teentjes blaren ontstaan en samen met de pijn in mijn heup, werd ik daar niet echt vrolijk van. Toen Hoorn in zicht kwam bedacht ik me dat het geen goed idee zou zijn om de volgende dag 40 kilometer terug te lopen op dezelfde schoenen.

Nu heb ik in een eerder blog weleens geschreven over mijn heerlijke wandelschoenen en dat ik een zelfde, nieuw paar al in de kast heb staan voor de wandeling van Valencia naar Santiago die we in het komend voorjaar willen gaan maken.

Omdat Heiloo slechts 25 minuten met de trein van Hoorn ligt, is het een fluitje van een cent om ze op te halen. Toen ik dit had uitgesproken bood Rick aan dat voor mij te doen.
Dus terwijl ik mijn wonden lag te likken (lees zappen) haalde hij mijn nieuwe muilen.
Nadat de oude naast de nieuwe waren gelegd werd wel heel duidelijk hoe scheef de oude waren afgesleten.
Of het nu de schoenen zijn of de liefde waarmee ze gehaald zijn, weet ik niet maar..... ik heb vandaag geen pijn aan mijn heup gehad.
 
De blaren bleven echter de blaren.

Met groeten Ton