 |
| Westfriese omringdijk met op de achterggrond de Schoorlseduinen. |
Om 7.30 op pad. Prachtig helder weer en een weinig wind. Het perfecte wandelweer.
De eerste pauze is pas na 20 kilometer hoor, zegt Rick. Dat is in Schoorldam. Daar is een leuk cafeetje en hebben ze vers appelgebak.
Dus lieten we alle leuke terrasjes en cafeetjes van Bergen en Schoorl links liggen. Bij aankomst in Schoorldam werd al snel duidelijk wat de effecten zijn van de wegomlegging die daar recentelijk is uitgevoerd.
Wij zijn vanaf 1 april alleen open vanaf 3 uur, stond er op een bordje aan de deur.
Dan lopen we naar de camping, zei Rick, die ligt op een kilometer van hier.
Maar... Het Praathuis is in het weekend open vanaf 15.00 uur, stond er te lezen. Dat schoot niet op. Geen versnapering, geen drinken en geen toiletbezoek.
De volgende mogelijkheid is pas over 10 kilometer in Sint Maarten, wist Rick te melden en die is altijd open. Dus gingen we verder.
Maar ook in Sint Maarten ging het enige cafeetje pas om 3 uur open en het alternatief, de benzinepomp, was gesloopt.
We hebben toch een half uurtje rust gehouden op een bankje maar hadden inmiddels wel honger en dorst. Aan een passerende dame gevraagd of er in de buurt iets te scoren viel. "Je kan naar de kantine van de voetbalclub".
Wij naar het voetbalveld van de 'Sint Boys' en hebben daar genoten van een broodje bal met pindasaus en een glas cola. Dit was misschien wel het lekkerste wat ik het afgelopen jaar heb gegeten en dat voor een zachte witte kadet met een fabrieksgehaktbal. Maar na 32 kilometer, met slechts een banaan en een krentenbol had ik dan ook een reuze trek.
Verkwikt hebben we de laatste 6 kilometer afgelegd.
We hebben deze route enkele malen eerder gelopen en gefietst en nooit was er een probleem met het vinden van een etablissement dat open was. De wegomlegging zal duidelijk een duidelijke reden zijn voor de verkorte openingstijden in Schoorldam. Maar de andere? Recessie?
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten