Als we in Nederland een lange wandeling maakten droeg ik altijd de rugzak. Rick wilde die niet dragen omdat dan zijn rug nat zou worden vanwege het transpireren. Ik maakte daar dan wel grapjes over. Mensen zullen wel denken: Waarom loopt die man met die dunnen benen met de rugzak in plaats van degene met die dikke kuiten? Die dunne benen en een pezig lijf heb ik van mijn vader geerfd.
Nu heb ik last van mijn rechterknie en als gevolg daarvan zijn de spieren in het bovenbeen verminderd in omvang. Om die te trainen ben ik vorig jaar begonnen met spinnen en dat helpt wel maar niet voldoende.
Daarom ben ik een paar keer bij de fysiotherapeut geweest voor extra oefeningen. Maar omdat ik het doorzettingsvermogen van een garnaal heb, ben ik daar inmiddels afgehaakt. Ik heb meer structuur nodig of een strenge meesteres.
De laatste heb ik nu gevonden op de sportschool.
Vanmorgen ben ik naar een Bodypumples geweest. Een uur lang met gewichten allerlei oefeningen doen onder leiding van een soort Miss Trunchbull - uit de film Matilda, naar een verhaal van Roald Dahl. Tijdens de les is dezelfde takkeherrie te horen als bij de spinning maar misschien is dat wel om het gekraak van de spieren te overstemmen want ik heb na 7 uur al behoorlijk pijn. Dat beloofd wat voor de komende twee dagen.
Maar spierpijn betekent spiergroei.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten