Schakelen

Ik moest wel even schakelen gisteravond in Hotel den Helder want het was niet wat ik verwachtte.
Tijdens het concert van vorige week zondag zongen we voor een aandachtig publiek, was er sprake van wisselwerking en na het concert kregen we veel reacties.
Voor het optreden  in Den Helder had ik van te voren toch een  plaatje gemaakt hoe het er zou moeten uitzien. Een grote zaal met vloerbedekking, kroonluchters en een grote hoeveelheid obers die het eten opdienen voor mensen die aan lange tafels zouden zitten. En...gasten die tijdens het diner toch ook aandachtig zouden luisteren naar de zangers en muzikanten. Misschien een beetje traditioneel en wat stijfjes.
In plaats daarvan was het diner in een grote serre waar een prachtig buffet stond opgesteld.
Korte en langere tafels stonden keurig gedekt klaar voor de gasten die op verschillende tijden binnen kwamen lopen en later ook vertrokken. Een stuk of 30 kinderen die vrolijk tussen alles doorliepen, waar alle ruimte voor was. Er waren een clown, een vuurspuwer en natuurlijk een Kerstman. Bijzonder ongedwongen en relaxed.
Wat wel tot gevolg had dat ik het gevoel had een beetje in 'het niets' te zingen. Weinig reactie van het publiek. Hier en daar een geïsoleerd klapje als applaus.
In onze pauzes kon ik zien hoe de gasten reageerden op de andere zangers en muzikanten. Als er tijdens een gesprek een 'stilte' viel werd die gebruikt om te luisteren, mee te neurien of ritmisch mee te tikken met een mes.  Het leek alsof mensen gewoon thuis zaten ( in gedachten zag ik een paar benen op tafel om even lekker ongegeneerd uit te buiken)

Het was ook prettig om tijdens een optreden zo lekker te worden verwend met een heerlijk buffet.
Had ik voor het schakelen nog de gedachte "is dit het nou?" daarna, toen er weer vrede in mijn hart was, kon ik genieten. Ik heb een heerlijke middag/ avond gehad en vandaag ligt er nog een in het verschiet.

Een prettige tweede kerstdag, met groeten Ton