Als we boos zijn op elkaar gebruiken we altijd gewoon onze namen: Ton en Rick.
In veel andere gemoedstoestanden gebruiken we namen die daarbij passen bijvoorbeeld: Kwiebus als we iets grappigs doen en Lobbes bij troost.
Als we 'over' Egbert spreken gebruiken we niet zijn naam maar 'dikke Smurf'.
Staan we gisteren samen in de keuken. Hoor ik Rick zeggen: ga eens aan de kant dikke Smurf en... ik doe een stapje aan de kant. Ineens realiseer ik me dit en voel mezelf bozig worden en vraag aan Rick wat hij nou eigenlijk zei. Nou dat die dikke Smurf aan de kant moet. Toen pas zag ik dat Egbert er stond en kon ik er om lachen.
Als ik later even terug denk komt er van alles tevoorschijn. Eigenlijk luister ik niet maar reageer als een soort reflex op het gehoorde. Wat overigens je leven zou kunnen redden als er gevaar dreigt. Je wilt dan ook niet eerst het gesprokene ontleden, tegen de tijd dat je dat hebt gedaan is het ongeluk reeds geschied.
Pas nadat ik betekenis gaf aan de woorden van Rick begon ik boos te worden en.... ik wil niet aangesproken worden met dikke Smurf.
Met groetenTon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten