Na het concert van Nootzaak waren de reacties zeer positief. Natuurlijk kwamen er wel opmerkingen maar die betroffen vooral de bijzaken. "Je beweegt wel heel" veel vond de een. "Je stond wel een beetje stijf" vond een ander.
Leuk dat jullie die cowboy hoedjes opdeden. Moest dat nou die cowboyhoeden?
Wat heb je een prachtige stem. Je bent zeker verkouden he?
Je stond er zo relaxed bij. Ik kon wel zien dat je nerveus was.
Stille nacht blijft wel het mooiste kerst lied. Waarom hebben jullie dat afgezaagde stille nacht er in gedaan?
Iedereen had zo zijn eigen idee maar wat vond ik er zelf van?
Van te voren was ik best wel nerveus maar zo gauw ik de kerk betrad en al die mensen zag zitten was het meteen weg. Het was aan mijn manier van lopen te merken, die werd licht. Ik heb met veel plezier staan zingen. Ook was ik voldoende zeker om de mensen in de zaal aan te kijken en naar ze te glimlachen.
Van Feliz Navidad hebben wij als bas en bariton een puinhoop gemaakt maar zelfs dat kon mij niet uit mijn kracht halen. Zelfs achteraf heb ik nog steeds "ik deed mijn best en dat lied ging fout, so what".
Ook een belangrijke ervaring was die van het 'team zijn'. Samen zingen is één ding maar een concert organiseren is iets totaal anders. Iedereen had de dingen geregeld die waren afgesproken.
Toen we gisteravond de repetitie hadden was er een nieuwe laag van 'samen' toegevoegd aan het samen zingen.
Nog twee keer zingen met de kerst en dan op naar hetvoorjaarsconcert.
Met groeten Ton
Wat klinkt dat al goed: op naar het voorjaarsconcert!!
BeantwoordenVerwijderenMaar eerst nog de kerstconcerten, vind het altijd stiekum erg mooi die kerstliedjes, het hoort er echt bij.
Wens jou heel veel succes met de concerten en jou en Rick wens ik saen hele mooie, warme kerstdagen,
lieve groet,
yvonne