Het leven is (weer) verukkeluk

Wat een heerlijke dag. Vanmorgen eerst toch maar de koffer gewogen: 24 kilo. Ik probeer het nog een beetje te verdoezelen maar volgens Rick kunnen ze vervelend doen met het overgewicht. Maar wat moet er dan uit? Toch niet mijn plantjes? Eerst dan maar de studie boeken Spaans, toen het stuk kaas en mijn sloffen. Eigenlijk heb ik de toilettas ook niet nodig en coldpacks voor mijn knie konden de oversteek ook niet maken. Maar sinds gisteravond is de strijd in mezelf volledig weg en is er weer ruimte voor plezier en kan het leven weer stromen. Vervolgens brengt Rick me naar Schiphol. Koffer en handbagage keurig op gewicht. Geen rij bij de douane, ik moest alleen mijn schoenen uitdoen vanwege een piepje van de poort.
Tijdens de vlucht een leuke film en een gesprek met een aardige heer. Ook op Malaga Airport had ik nog een gesprek met een Nederlander. Die begon een beetje te zeuren over de trage afhandeling van de bagage op Malaga, waarop ik zei dat "ik erin sta dat mijn koffer als eerste van de band komt" en dat dat dan ook meestal gebeurt. O dat doe ik dan ook maar, zei hij. En? Onze koffers kwamen als tweede en derde over de band. Hij was helemaal verbaasd.
Bij het auto verhuur bedrijf stonden wel 20 mensen voor me in de rij maar op het moment dat ik binnenstapte werd mijn naam geroepen en mocht ik direct naar voren komen. Dit is ook omdat we een VIP kaart hebben maar toch. Het liep zeer voorspoedig.
Vervolgens eerst naar de Supermarkt en daarna naar het tuincentrum voor potgrond. Om 12.30 uur in Los Zuecos. Eerst lunchen in prachtig zomerweer en om 14.00 werd ik wakker. Dat ging wel heel snel.
Maar toen aan het werk. Koffer uitpakken want mijn plantjes moesten zo snel mogelijk weer geplant worden en als ik ze zo zien staan hebben ze geen nadelige effecten opgelopen.


Met groeten Ton

Alles weer keurig in de potjes