Eensluidend

Er is mij al behoorlijk vaak gevraagd of ik niet te open ben over mezelf in dit blog. Mensen zouden daar misbruik van kunnen maken.

Als kind kijkend naar een crimi kon ik niet begrijpen dat iemand zich liet afpersen en vervolgens de afperser ook nog probeerde te vermoorden. Ik herinner nog heel goed dat ik tegen mijn ouders zei "als ik iets gedaan zou hebben wat niet mag en ik zou afgeperst worden zou ik meteen naar de politie gaan om dat te zeggen. Want als iedereen weet wat ik heb gedaan kunnen ze me nooit afpersen".
Kon ik weten dat toen ik ouder werd precies begon te leren hoe het 'echte' leven werkte. Kinderen kun je ook niet uitleggen hoe politiek werkt. Pas als ze een jaar of 20 zijn beginnen ze dat te begrijpen.

Het heeft mij jaren gekost om mijn 'kinderlijke' eerlijkheid en openheid enigszins terug te brengen in mijn leven. Dit gaat niet vanzelf want het oude is zo goed ingebakken dat ik er nog steeds naar neig om niet te zeggen wat ik heb gedaan of wil gaan doen, hoe ik me voel, wat ik bedoel, mezelf op de vlakte te houden of voor het gemak maar te doen wat een ander wil.
Ik was dan ook aangenaam verrast van een lezer te vernemen dat: ....je openheid veel ruimte geeft tot eensluidende gedachten.
Als dat misbruik is, zou ik zeggen: doen.

Met groeten Ton