Luc Ferry

De periodes van lezen en doen wisselen elkaar af in mijn leven. Lezen doe ik heel graag maar soms kan ik geen boek meer zien en wil ik iets maken of doen. Ik noem dit mijn periodes van luiheid en ijver. De periodes met lezen zijn meestal wel langer maar daar is wat mij betreft niets mis mee.
Mensen vragen mij wel eens " Waarom lees je al die filosofische boeken? Je kan toch zelf ook wel bedenken wat goed of slecht voor je is? Ja, dat kan ik ook best wel en.... ik merk dat mijn eigen gedachten verrassend vaak het zelfde rondje draaien. Een rondje dat mij goed uitkomt maar mijn naasten kan schaden. Ook weet ik dat mijn gedachten echt niet zo origineel zijn als ik graag zou willen dat ze zouden zijn.
Trouwens waarom zou ik het wiel opnieuw moeten uitvinden als er zoveel originele gedachten, bewaard in boeken, zijn te lezen?
Nu lees ik het boek: Beginnen met filosofie van Luc Ferry en kwam ik de volgende passage tegen:

Wanneer het onheil plaatsgevonden zal hebben, zal ik me erop voorbereid hebben': een heilsgedachte die in voltooid tegenwoordig toekomende tijd geschreven moet worden.

Hier lijkt, zoals ik er nu naar kijk, het antwoord te zijn. Alle filosofische wijsheden dragen er aan bij dat ik minder snel, maar ook minder heftig uit balans raak als er iets gebeurt wat niet leuk is.
Wat overigens niet wil zeggen dat ik minder gevoelig ben geworden. De gebeurtenissen zijn gewoonweg: beter te aanvaarden.

Met groeten Ton