Autobiografisch schrijven

Workshop Autobiografisch schrijven georganiseerd door de bibliotheek.
Themawoord: leraar. Wie waren leraren voor jou en voor wie was jij een leraar? Gelukkig een wat ruimere interpretatie dan 'leraar op school'.
Eerst informatie en daarna enkele opdrachten. Voor elke opdracht 10 minuten tijd en de uitnodiging om het schrijfsel voor te lezen.
Voor dat ik kon beginnen eerst even mijn interne dialoog stilzetten want: ik kan het niet, ik weet niet wat ik moet schrijven, anderen kunnen het vast beter, zijn geen goede bodem om iets te gaan doen. Dus met een: ik ben hier om te leren en fouten maken mag, aan de slag.
Een prikkelende vraag want voor het antwoord op" voor wie was ik een leraar" moest ik diep in de oude archieven kijken wat er zoal lag  aan herinneringen.

Wandelend op de camino Frances zag ik in de verte een stipje. Een pelgrim. De onbarmhartig schijnende zon en de harde wind maakte het wandelen er niet echt prettig op en er lagen toch echt nog 15 kilomter tussen mij en de herberg. Ik haalde het stipje langzaam in en dat bleek een Engelse dame van ongeveer 60 jaar te zijn Rosemary. Ze had het duidelijk zwaar met zichzelf en de omstandigheden. Ik besloot een tijdje met haar mee te lopen en er onstond een gesprek. Eigenlijk meer een monoloog want ze klaagde nogal: over de weg, de herbergen, de hitte en vooral haar man die niet met haar mee wilde wandelen. Na een kwartier te hebben geluisterd stelde ik haar één vraag " Is het werkelijk zo"?
Een dag of tien later sprak een Italiaanse man mij aan en vroeg of ik Nederlander was en zo ja of ik Ton heette. Nadat ik ja had gezegd zei hij dat  hij een dag had gelopen met ene Rosemary en dat hij - mocht hij mij ontmoeten - moest zeggen dat zij een geschenk van mij had gekregen: haar man.

Met groeten Ton