Routine willen we hebben. Routine zodat we niet steeds hoeven na te denken. De dagelijkse dingen op de automatische piloot zodat we energie overhouden voor zaken die wat ingewikkelder zijn.
Het gaat eigenlijk allemaal heel voorspoedig en toch zitten we ‘s avonds op de bank te pitten. Het kost dus blijkbaar veel energie.
Wasmachine en droger staan al keurig vanaf dag één aangesloten in de badkamer. Twee goed gevulde wasmanden staan in dezelfde ruimte en toch wordt er niet gewassen: ik zie er tegenop. Wat is dat toch?
De wasmachine stond een jaarlang ongebruikt in de garage en de wasdroger die ik van zus erfde zelfs twee jaar. Ik steek mijn mooie hoofd het liefst in het diepe zand. Zolang ik niet was, word ik niet geconfronteerd met eventuele kapotte machines of met machines die mankementen vertonen.
Maar gisterochtend moest het er maar van komen. Alles verliep naar wens. Pak van mijn hart.
De muren zijn keihard en ik vond het lastig om de gordijnrails aan het plafond te monteren, zei Job, de vorige eigenaar.
Het gevolg: ik zie er tegenop op om gaatjes te boren om de lichtsnoeren op te hangen. O, zei zwager, dan leen ik je mijn boormachine wel want die maakt gaten in het hardste beton alsof het gipsplaten zijn.
Dat klusje kon ik niet langer uitstellen dan vanmorgen omdat Rick expliciet vroeg of ik die klus nu wilde doen.
Tja. Natuurlijk is het dan best wel ingewikkeld want hoe krijg je die goedkope IKEA transformator ook alweer uitelkaar? Hoe ver moeten die snoeren van het plafond af? Hoe klein kan een gaatje zijn waar een stugge stroomdraad doorheen moet? Uiteindelijk alles keurig aangesloten en toen de gaatjes afgetekend waar de draden moeten komen. En dan word je blij van een goed boormachien want inderdaad: acht mooie gaatjes gemaakt.
Wel jammer dat het lichtknopje in de de slaapkamer het niet doet en we dus nog steeds in het donker de weg naar het bed moeten vinden.
Tijd voor wat uithuizige bezigheden. Op naar de ziektekosten verzekeraar om een en ander aan te passen. Een deel van de verzekeringen zit in de servicekosten en we zijn zo daring om geen inboedel verzekering te nemen. Er staat niet veel in het appartement en bijna alles is oud of tweedehands.
En dat is nu weer zo lekker van georganiseerd Nederland: binnen een kwartier is het geregeld.
Dan naar de bank voor adreswijziging en gevraagd of alles rond de aflossing van de hypotheek in orde is. Ook dat kan van ons lijstje af. Net als ons aanmelden bij het gezondheidscentrum. We maakten wel meteen duidelijk dat we een arts willen die niet afwijzend staat tegenover euthanasie.
Er zijn vier artsen in het centrum, zei de assistente, en dan raad ik u een intake gesprek met arts G aan waarvan ik denk dat die dan wellicht het beste bij u past.
Tussendoor is het zoeken naar de mokken, gaat de hand automatisch naar de lade waar in Spanje de koffie staat, wil ik de kraan met mijn linkerhand openen terwijl de knop hier rechts zit, staan de borden echt in een bovenkastje net zoals de kruiden die dus niet in een laadje staan. En zo nog wat dingen.
Ook kochten we een TV, haalden we de router op, bedachten we iets tegen het lawaai van het centrale afzuigsysteem, zochten we midwinterversieringen uit, bedachten we wat we de gasten op kerstdag gaan voorschotelen en besloten we om toch nog maar een nachtje in Heiloo te slapen. Dus snel een tasje ingepakt met de benodigde spullen.
Nee van routine is nog geen sprake.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten