maandag 14 augustus 2017

De tranen van San Lorenzo

Alles valt behalve de sterren.

Enkele jaren geleden zei een van onze buren hier in Spanje: you can smell autumn.
Ja, ja dachten wij toen, half augustus en het is nog 35 graden. Niks herfst.

Maar de wijnstokken halen het bladgroen al uit de bladeren waardoor ze prachtig beginnen te kleuren.


En het is al een dag of drie met 30 graden best wel 'koel'. En het rook vanmorgen onmiskenbaar naar...... herfst. Een beetje van dat klamme natte, net nog niet dat muffe van paddenstoelen maar onmiskenbaar iets nieuws in de lucht dat er gisteren nog niet leek te zijn.

De Jasmijn strooit gul met uitgebloeide bloemetjes en dooie blaadjes.


Ook de oude amandelbomen op ons perceel laten hun noten makkelijk los.
Dat we het perceel net hadden gekocht ging ik als eerste eens keuren of de amandelen wel zoet waren. Dit in tegenstelling tot bittere amnadelen die te veel oxaal zuur bevatten. En oei, pech want ze waren heel bitter.
Omdat mijn eigen jonge boompje zulke lekkere noten heeft wilde ik toch nog wel eens kijken of er tussen de oude amandel bomen toch niet ergens een met zoete amandelen zou zijn. En ja.


Ik ging als een volleerd Spanjaard met een stok en kleed de berg af, spreidde het kleed onder de boom uit en sloeg er met een lange stok de noten uit. 
Gaat goed en omdat ik er niet van hoef te leven hoefde ik ook niet al te secuur te zijn. Dus: zitten de hoogste noten nog in de boom, gooide ik de amandelen waar het vlies nog te vast aan zat weg en heb de noten die naast het kleed vielen laten liggen.

Ik heb nu van drie bomen noten en alle drie hebben ze een andere vorm.


Tja en er zijn vier verschillende soorten te zien maar dat komt omdat ik de drie linksboven uit de boomgaard van een Spaanse boer raapte. Duidelijk wordt dat de amandelen van de professionele kweker groter zijn. 

De afgelopen drie dagen is het al een beetje fris. Dat is op zich niet zo erg maar wel dat elke avond dikke wolken het land komen opdrijven en de normaal gesproken heldere en donkere lucht onzichtbaar is. Dus ook gisteravond niet één traan van San Lorenzo zien vallen. Want zo noemt men de Perseiden hier.
De laatste twee jaar was ik steeds mazzel met het zien van de Perseiden op Texel maar ik verheugde me echt op het spektakel in Spanje. Want hier hebben we een prachtige ruime blik op een groot deel van de hemel. Zelfs de buren werken mee en hebben de buitenverlichting gedeeltelijk uitgedaan. Nu wordt dat effect teniet gedaan door een storende maan. 
Maar klagen doe ik niet en heb vanavond nog een laatste kans maar....de eerste wolken zijn al in aantocht.

Met groeten Ton


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag Ton,
Beter laat dan niet. Heb je de wat ronde amandelen rechts onder op je foto geproefd? Ze zouden wel eens de lekkerste kunnen zijn. Ze lijken op de Marcona, die wij in Baix Ebre oogsten.
Groet Johanna

Ton zei

Hoi Johanna, Dank voor je reactie. Die ronde rechts onder zijn inderdaad het lekkerst. Ze komen van het boompje dat ik drie jaar geleden heb geplant. De soortnaam weet ik niet dus je kan helemaal gelijk hebben. Met groeten Ton