zondag 11 juni 2017

Het is wel even slikken

Het zijn misschien niet altijd spectaculaire zonsondergangen maar we hebben er wel een onbelemmerd zicht op.


De volgende morgen hadden we ook onbelemmerd zicht op dit brandje dat trouwens ook onbelemmerd zijn gang kon gaan maar gelukkig geen grote schade aanrichtte. Wonderlijk want meestal wordt een brandje zeer serieus aangepakt hier.


En dan ander nieuws: ons Nederlandse huis is verkocht. We kregen een zeer goed bod waar we echt tevreden mee kunnen zijn. Toch kon ik er niet van genieten. Zolang het te koop staat is het allemaal nog wat abstract en kan ik makkelijk roepen dat het me niets doet omdat het gewoon de volgende stap is in een proces. 
Maar het is beslist een mijlpaal: ons heerlijke huis met tuin waar we zo tevreden hebben gewoond in het leukste straatje van het mooiste dorp. Ik was gewoon in de rouw. Weg alle zekerheid. Niets meer om op terug te vallen. 
Nou ja, zo leek het want inmiddels ben ik wel weer gewend aan het idee en zijn we intensief aan het zoeken naar een leuk klein appartement.

De horren die ik hier in de deuropening en ramen maakte lijken toch niet al het zoem en steek gespuis buiten te houden dus deed ik er een tweede laag gaas voor. Of het helpt? Geen idee maar de patronen die zichtbaar worden zijn prachtig en veranderen door de beweging die de wind veroorzaakt.


En dan hadden we gisteravond ons eerste echt Spaanse concert. Het gaat allemaal wat gemoedelijker dan in Nederland maar ook hier zijn er zenuwen en de wil om goed te presteren.
Een leuk klein kerkje en behoorlijk wat, zeer aandachtig publiek, zorgden voor een goede sfeer en wij zongen de sterren van de hemel onder leiding van onze 23 jarige dirigente Alba.


Vandaag genieten we nog na en schallen er regelmatig stukjes lied door de huis en tuin.

Met groeten Ton

Geen opmerkingen: