Deze foto is genomen met de zon in de rug.
Tuut, tuut, tuut, tuut. Langzaam word ik wakker van een pieptoon die in mijn droom doorklinkt.
Ik heb toch geen wekker hier? Is mijn eerste gedachte en met dat hoor ik het geluid ook anders. Huup, huup, huup. Maar als ik echt bij zinnen ben hoor ik: hoep, hoep, hoep.
Het is een Hop en ik spring meteen mijn bed uit want een Hop zie je niet vaak. Fototoestel mee en naar buiten. Wel wat koud in mijn blote bast maar ik had het beest snel gespot: boven op het dak.
Schuwe vogel want eigenlijk direct na het maken van de foto was ie weg. Wel hebben we de hele morgen het geroep van twee Hoppen gehoord.
Het was wat bewolkt en daarom heerlijk om in de tuin te werken.
Komt die tuin niet eens je oren uit, vroeg zus.
Nou, nee eigenlijk niet. Het onkruid wel trouwens.
In het begin deden de planten en bomen het zo slecht hier dat ik er uiteindelijk heel veel dicht op elkaar heb geplant zodat ze steun van elkaar zouden hebben tegen het harde klimaat. Dat heeft gewerkt want inmiddels moet ik wel snoeien en verplanten omdat ze elkaar in de weg zitten.
Rick schrikt meestal als ik weer met snoeischaar en zaag kom aanzetten. Niet zo rigoreus he?
Bij de entree kan je nu weer lezen hoe het huis heet en zijn de verschillende planten weer als verschillende planten herkenbaar.
Bij het toegangshek waren een paar grote takken afgebroken. Nu heb ik de hele haag ff flink teruggezaagd.
Ziet er niet uit nu maar als we in juni hier komen is ie weer helemaaal frisgroen.
Een ander klusje was het uitmeten waar de nieuwe toegangspoort precies moet komen. Eigenlijk moet ik zeggen dat ik wilde weten hoe en waar ik de plantenbak wilde hebben als de nieuwe poort geplaatst zou zijn. Dus moest ik deze twee zaken tegelijk doen.
Oei en de uitlopers van de onderstam van de kweepeer moesten er ook nog af. Die nemen anders teveel van de voedingsstoffen op en dat wil ik niet. Ik wil meer dan een kweepeer dit jaar.
Er zitten voldoende bloemen op in ieder geval. De meest al uitgebloeid trouwens.
En tussendoor steeds maar weer onkruid uittrekken.
Hieronder een maagdelijk stukje met wilde planten en een palm.
Hier zijn de Aloë's weer zichtbaar.
Als beloning trakteerden we onszelf op een overheerlijke Pekingeend.
Kortom: life is good op de berg.
Met groeten Ton
