maandag 8 februari 2016

Geef mijn hond een trap

Afgelopen weekend hadden we twee vriendinnen op visite en dat hield wel in dat we zijn gaan winkelen in Den Burg. Leuk idee opgedaan dat ik kan toepassen op mijn gatenstenen.

En naar het strand natuurlijk. Mooi weer zondag, zonnetje, af en toe een donkere lucht voor het contrast en een stevig briesje.

Hele kuddes meeuwen zaten op het strand en die lieten zich goed fotograferen.





Het strand ziet er echt elke keer anders uit.


Een van de dames heeft een hondje dat de meeuwen steeds opjoeg. Een beestje van 13 jaar oud, helemaal in zijn element op het strand en enthousiast met andere honden.


Toen we weer bij paal negen (ik heb hier mijn paal 9 muts op die ik kreeg bij de nieuwjaarsduik) aankwamen werd het hondje Finkie aangevallen door een grote hond. Die greep hem in zijn nek en begon hem door elkaar te schudden. Het beestje jankte als een gek. Ik rende erheen om te helpen. 
De eigenaar van de grote hond riep tegen me: trek de achterpoten van mijn hond omhoog dan moet hij loslaten. Dat deed ik maar de hond bleef vasthouden en schudden. De eigenaar hield zijn hond bij zijn kop vast en probeerde de bek open te krijgen. Daarbij werd hij lelijk in zijn duim gebeten. 

Er kwam ook nog een andere man helpen en ik vroeg hem om mij te helpen de hond zijn achtelijf hoger op te tillen. 
Geef mijn hond een trap, riep de eigenaar ons toe. 
Tjeetje wat doe je dan?
Dus gaf ik de hond een trap, niet te hard, tegen zijn ribben. Hij liet niet los. Dan maar iets harder. Niets.
De man die mij hielp zei: misschien moet je hem in zijn ballen trappen. Ja, jeetje.
Maar omdat Finkie nog steeds krijste gaf ik de hond toch maar een trap tegen zijn ballen, wel voorzichtig  en toen deed ie uiteindelijk zijn bek open. 

Bazinnetje van Finkie natuurlijk helemaal van slag. Man helemaal van slag, wij van slag maar Finky mankeerde niets. Geen gaatje in zijn vel te zien. Hij schudde zich even uit en liep vrolijk verder.

Eigenaar van de andere hond vertelde dat zijn hond uit het asiel kwam en dat hij een keer eerder een hondje had aangevallen. Maar dat was al een paar jaar geleden en sindsdien had hij hem altijd aan de lijn. Nu ook trouwens, wel een van een meter of tien. Nu ging hij een muilkorf kopen. Bood zijn excuses wel gemeend aan en gaf zijn persoonsgegevens voor als er iets met Finkie aan de hand was.


Finkie is vandaag bij de dierenarts geweest en mankeerde niets.

Met groeten Ton