zaterdag 7 februari 2015

Het mocht weer



Het is weer snoei tijd. Of het mooi is geworden en of het op deze plaats echt nodig was betwijfel ik maar het zorgde wel voor grote stapels dikke takken. 
Ik weet het, het mag niet maar ik word helemaal hebberig van al dat hout. Zeker als ik bedenk dat het 
allemaal  versnipperd wordt en ik het dan echt liever in mijn kacheltje heb.

Maar hoe krijg ik het thuis? Na de schades aan de auto met mijn vorige hout sprokkelcampagnes (kapot stuurslot en later een grote barst in het raam) mocht ik de auto niet meer voor dit soort werk gebruiken van mijn man.

Gisteravond, lekker voor de brandende kachel achtte ik de tijd rijp om het het ijzer te smeden.
Zeg, ze hebben die bomen bij het kantoor van het Noord Hollandslandschap gesnoeid.
Ja?
Nou liggen daar van die mooie takken die ik wel zou willen halen.
Met de auto zeker?
Tja, met de kruiwagen is me té veel werk.
Als je maar voorzichtig doe.

En wat kan je blij worden van een kuub hout dat veiliggesteld op het eigen erf ligt.


Met groet Ton




Geen opmerkingen: