maandag 23 september 2013

Shit

Mijn moeder vond dat we veel te streng waren voor Egbert. Hij mag ook niet veel van jou he, zei ze dan.

Dat we besloten hadden om een Beagle te nemen werd dat van alle kanten afgeraden." Ze luisteren niet, ze kunnen niet alleen zijn, het zijn slopers en vreten aan aan je meubilair en ze zijn eigenwijs".
Op dat laatste antwoordde ik dan dat ie dan zou lijken op zijn baasjes.

Zelfs aan het begin van de puppytraining kregen we van de trainster te horen dat "een Beagle niet te trainen is". Dat was niet zo heel inspirerend. Toch kreeg ik aan het eind van de tweede cursus, weliswaar een beetje zuinig, het compliment dat "je zo ver met Egbert bent gekomen".

We hebben een hond die luistert, niet wegloopt, gewoon een uur of zes alleen kan blijven, nog niets heeft vernield- behalve zijn speeltjes- en nog nooit een dier heeft doodgebeten. ( dat zou ook zo'n Beagle ding zijn)
Om hem zover te krijgen zijn we wel heel consequent geweest met opvoeden en misschien zijn we juist door al die waarschuwingen wel te streng geweest. En zelfs nu hij al zes jaar is slaapt hij 's nachts nog altijd in de bench met het deurtje op slot

Maar omdat het zo'n goed opgevoede hond is, is het nooit een probleem om Egbert ergens te laten logeren. Er zijn meerdere mensen die op hem willen passen. Zo is hij vaak bij de overburen en daar mag hij 's nachts in zijn mand slapen. Dat gaat helemaal goed. Nadat we we vorige week thuiskwamen vonden we dan ook beiden dat we de bench niet meer op slot zouden doen maar Egbert moest daar blijkbaar nog wel aan wennen.

Toen ik de volgende morgen de woonkamer binnenkwam rook het namelijk verdacht veel naar poep. Ja, hoor een grote hoop midden in de kamer. Boos worden heeft dan geen zin meer maar de lol was er wel een beetje vanaf. Misschien is ie bang omdat hij nu het hele huis moet bewaken, kwam Rick hem te hulp.
Hij kreeg het voordeel van de twijfel en de bench ging  ook de volgende nacht niet op slot met ....... hetzelfde  resultaat. Omdat het nu een beetje een slappe hoop was dacht Rick dat Egbert zich misschien niet helemaal lekker had gevoeld.
Hij krijgt nog één kans maar als er morgen weer een keutel ligt gaat het hok weer op slot, riep ik ferm.
Dus toen ik de derde morgen beneden kwam was ik heel opgelucht dat er niets op de vloer lag en alle volgende nachten zijn probleemloos verlopen.


Met groeten Ton











Geen opmerkingen: