Wie is dat? Vroeg mijn moeder toen ze iemand voorbij zag lopen
Dat is een van de verzorgsters.
O.
Wordt je goed verzorgd hier?
Ik heb niets te klagen.
Dat zijn zo ongeveer de laatste (samenhangende) woorden die ze twee weken geleden sprak.
Zoals altijd: tevreden.
Nu kan ik natuurlijk niet voor haar spreken maar tevreden leek ze zelfs op haar sterfbed.
Ze was vaak in een soort sluimertoestand en lag dan in zichzelf te praten. Soms deed ze dan haar ogen open, keek even heel helder en kwam er een glimlach op haar gezicht. Als ik op zo'n moment iets tegen haar zei, kwam er geen reactie en vielen haar ogen weer dicht. Voor mij een teken dat ze al niet meer hier was.
Donderdagnacht hebben mijn zus en ik gewaakt. En omdat je er dan zo dicht bij bent kan je ook heel steeds in de gaten houden wat er gebeurt. Wij kregen het idee dat ze oncomfortabel was en vroegen of daar iets aan te doen was. Ze kreeg wat slaapmiddel en daarmee heeft ze een paar uur geslapen.
's Ochtends was mijn andere zus er en zij zei dat 'je kon zien dat mam bezig was weg te gaan'.
In de middag was mijn schoonzus er en toen de ademhaling onregelmatig werd, werden we gebeld.
Toen ik aankwam werd de ademhaling steeds oppervlakkiger totdat je niets meer kon zien. De overgang ging dan ook nagenoeg ongemerkt.
We bleven nog een poosje rustig naast haar zitten om haar geest de tijd te geven los te komen. Daarna hebben we de verzorging gewaarschuwd en ging het hele circus draaien.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Niet wat wij krijgen maar wat wij geven
Bepaalt de waarde van ons leven.
Naar wat ik uit jouw verhalen lees , heeft jouw moeder jullie
" veel " gegeven, daar kun je dankbaar voor zijn.
Oprecht gecondoleerd met het verlies.
Ria van Eck.
Hoi Ria,
Mooi gezegd en ja, mijn beide ouders hebben ons veel gegeven. Na de begrafenis zal ik stukjes uit het
in memoriam op mijn blog zetten als ode aan mijn moeder.
Met groeten Ton
Ik sluit mij bij Ria aan. Gecondoleerd en dank voor het delen.
Mooi verwoord Ton. Voor mij is sterven niet doodgaan, maar het afleggen van je aardse voertuig en bevrijd een nieuw leven tegemoet gaan. En als dat zo mooi kan, dan is er blijdschap en verdriet en met melancholie terugmijmeren naar verleden generaties en hoop voor ieders toekomst. Sterkte de komende tijd en "beleef en geniet" van de melancholie. Aart
Een reactie posten