SeptembeR leveRtRaan

Gister leek de herfst al begonnen. Harde wind en regen. Vroeger zouden de levertraancapsules op 1 september op tafel zijn gekomen.

Vandaag een zonnig karakter goed weer om de najaarsopruiming in de groentetuin te beginnen en wat mij betreft blijft de levertraan in de kast staan.

Wat is dat toch? Zo'n heerlijke dag als vandaag prikkelt tot arbeid. Niet vanuit "Ik moet het doen voordat het weer te slecht wordt."  maar vanuit "Wat een heerlijk weer. Ik ga dat nog even doen."
Terwijl we toch genoeg dagen met lekker weer hebben gehad zijn het juist die laatste mooie dagen waar ik zo van geniet.

De sperziebonen en zonnebloemen, uitgetrokken en verhakseld.
Heerlijk om die machine te gebruiken. Anders sta je eindeloos te knippen om het spul klein te krijgen voordat het op de composthoop kan.

De gedroogde peultjes gedopt zodat ik genoeg zaadjes heb voor volgend jaar. De uitgebloeide zonnebloemen zijn voor de kippen. En de bollen van de narcissen en amaryllis gaan de 26ste mee naar Los Zuecos.


Gedroogde peulen doppen



Wat een rijkdom














De eerste aanpassingen voor de verhuizing van de kippen zijn gedaan.
Het oppervlak van de vijver heb ik ongeveer met 1/3 verkleind. De aarde die ik nodig had om de boel te dempen komt, gedeeltelijk, van de plaats van het toekomstige kippenhok. 



Twee vierkane meter tuin extra.

De pompoenen moeten nog een paar weken groeien maar dan kan de verhuizing beginnen.
De dames hebben vandaag hun legnest gekregen want er wordt nu ongeveer wel verwacht dat ze de eerste eieren gaan leggen.


Hier hebben ze net een bak met bijna uitgebloeide petunias gekregen.
Een half uur later was er nagenoeg niets meer van over.

Ik vele jaren met veel plezier en enthousiasme een siertuin gehad. Maar nu met mijn nutstuin heb ik zoveel meer voldoenig.
De siertuin staat voor de buitenkant, voor mooi en pronken. Vaak was ik niet tevreden met het resultaat omdat het niet volddeed aan mijn verwachtingen.
De nutstuin staat meer voor het innerlijk. Niet alleen voor de innerlijke mens wat voeding betreft maar ook het samen in harmonie zijn met de natuur en daar gevoed van kunnen worden. Om van de overvloed weg te kunnen geven. Ook is het bevrijdend dat het er niet op een bepaalde manier hoeft uit te zien.

Kortom, lekker daggie.

Met groeten Ton