Ik weet het: vergelijken heeft geen zin.
Mijn broer stierf heel plotseling. Mijn vader na een ziekbed van een week. Mijn andere broer na drie jaar aan kanker te hebben geleden. Mijn moeder is al 5 jaar aan het sterven.
Een snelle dood geeft een harde klap maar dat eindeloze afsterven. Dat steeds opnieuw wennen aan het nieuwe evenwicht dat altijd lager ligt dan het vorige tot er uiteindelijk niets anders te gewennen is dan aan het niets.
Het verwerken begint uiteindelijk toch pas na de dood.
De snelle dood heeft meer het effect van: we staan gezellig te kletsen waar op een geven moment de gesprekspartner een hardhoutenbalk op mijn achterhoofd slaat en zegt: O by the way, je broer is dood.
Het duurde even voordat ik weer bij zinnen was.
Bij de iets minder snelle dood gaf mijn gesprekspartner eerst een waarschuwing om vervolgens net zo hard te slaan maar ik was daarna iets eerder bij zinnen.
Bij de trage dood blijft mijn gesprekspartner, met plezier, steeds opnieuw slaan, gemiddeld iets minder hard misschien maar in totaal heb ik 100 keer meer moeten incasseren.
Ik weet het: vergelijken heeft geen zin.
Het zijn slechts mijn gedachten. Misschien wel heel egoïstische, want wil ik niet geconfronteerd worden met ellende en ziekte. Voor de stervende tellen wellicht totaal andere gedachten.
Met groeten Ton
3 opmerkingen:
Ik begrijp je volledig Ton. Sterkte!!
Pfffft... Ik heb het blogje een paar keer moeten lezen. We gaan het zien en ik verheug me er niet bepaald op.
Hola Ton,
Toe ik je log gelezen had moest ik denken aan het volgende versje:
Een mens lijdt dikwijls 't meest
Door 't lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Mijn vader stierf in zijn slaap 21 jaar geleden op 73 jaar en mijn moeder is springlevend. Die hoopt 1 september a.s. 92 jaar te worden.
Zo zie je maar weer wat een verschil tussen twee mensen.
Ook ik denk wel eens na over dood en leven, al heb ik dat beduidend minder als ik mij aan de Costa del Sol bevind.
Ik wacht af, maar ik verheug me er niet op dat er zomaar een einde kan komen aan het leven.
Saludos de Albert
Een reactie posten