vrijdag 30 maart 2012

Fictieve cadeaus

In ons gefortuneerde bestaan kopen we dingen omdat ze nodig zijn of gewoon omdat we ze willen hebben. Wensen voor verjaardagen of onze trouwdag hebben we dan ook eigenlijk nooit. Maar zonder is toch ook wel een beetje kaal daarom doen we het zo: we maken een leuke kaart die eigenlijk een tegoedbon voor een cadeau is. Alleen worden die bonnen bijna nooit ingewisseld.
Zo heb ik nog recht op een schilderscursus naar keuze, een boormachine en Rick op een avondje musical.
Ook heb ik eens een pluchen hondje gehad om "te wennen aan de dagelijkse verzorging die zo'n beest nodig heeft".
Dat  we de bonnen niet inwisselen is ook een beetje het gevolg van het feit dat we beiden zuinig zijn en het liever aan Los Zuecos besteden.

Deze keer had ik iets voor Rick gezien wat nodig is. Hij loopt het liefst in een Jonnybroek, een trainingsbroek. En als ik nu aan één ding een bloedhekel heb is het aan trainingsbroeken die niet gedragen worden tijdens het sporten. Maar hij is er niet uit te slaan en omdat hij zijn huidige broek al een jaar of zes heeft, beginnen er gaten in te vallen.  Dus tijd voor iets nieuws.

 Toen we om kwart over elf in bed lagen was het nog te vroeg voor felicitaties en een cadeau. Maar drie kwartier later werd ik zachtjes wakker geschud "Het is twaalf uur. Ik ben jarig hoor"

Met groeten Ton

Geen opmerkingen: