Eten we morgen macaroni?
Tuurlijk. Ik doe alles ( nou ja alles) om het mijn man naar de zin te maken.
Boodschappenlijstje maken: gesneden groenten, potje tomatensaus, champignons en een paprikaatje extra. Kaas en pasta heb ik in huis.
Lekker kokkerellen.... even de zak macaroni pakken. Shit, dat is geen macaroni maar rijst.
Vanavond even invallen in de wassalon.
Komt een klant een dekbed ophalen. In een zwarte tas, zei hij.
Zoeken. Geen dekbed in een zwarte tas. Nog eens zoeken, samen zoeken. Geen zwarte tas met dekbed. Maar wat stond er in een grote plastic zak met stikker bij de balie? Het dekbed. Gestruikeld was ik er bijna over.
Ik vraag mezelf wel eens af. Kijken we eigenlijk wel met onze ogen of met onze hersenen?
Twee voorbeelden vandaag. In mijn gedachten staat er een zak met macaroni maar is het rijst. (Ik zou nog steeds zweren dat het macaroni is.)
Zoeken naar een zwarte tas zorgt ervoor dat ik geen dekbed zie, terwijl die onder mijn neus staat.
Anyway. De klant verontschuldigde zich voor het verstrekken van foute informatie en de macaroni?
De saus was heerlijk over gekookte lasagna plakken, want uiteindelijk komt het allemaal goed.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten